Print deze pagina

Demarkeren

Naar aanleiding van een dodelijk motorongeval in 1996 heeft Rijkswaterstaat in 1997 besloten om het zwart verven van belijningen (demarkeren) niet meer toe te passen. De enige toegestane methode om de witte markeringen te verwijderen is sindsdien stralen of frezen.

Begin 2005 heeft Rijkswaterstaat aangekondigd om een hernieuwd onderzoek te doen naar het demarkeren van rijbaanmarkering met zwarte wegenverf en demarkeringstape bij werken in uitvoering. De aanleiding hiertoe was de grote wens vanuit de weggebruiker (m.n. automobilist), de aannemerij en de wegbeheerder om deze demarkeringsmethoden te herintroduceren. Het doel van het onderzoek was na te gaan of de huidige zwarte wegenverf en demarkeringstape een veilig en aanvaardbaar alternatief zijn voor het frezen en stralen en zo ja, onder welke voorwaarden).

De MAG is door Rijkswaterstaat uitgenodigd om deel te nemen aan het onderzoek en om, evenals de KNMV, als belangenbehartiger voor motorrijders zitting te nemen in de begeleidingsgroep van dit project. De begeleidingsgroep heeft in september 2006 haar eindrapport opgesteld. Het onderzoek heeft aangetoond dat er demarkeringsproducten zijn die gedurende langere tijd aan de stroefheidsnormen kunnen blijven voldoen. Deze producten zijn onder restricties een gelijkwaardig of beter alternatief voor de op dit moment alleen toegestane methoden stralen en frezen. Het onderzoek heeft geleid tot de volgende adviezen:

1- Gezien de resultaten van het onderzoek en de behoefte aan alternatieve methoden om te demarkeren wordt geadviseerd het verbod op demarkeren met zwarte wegenverf en demarkeringstape op te heffen mits voldaan wordt aan een aantal restricties (zie punt 8).
2- Vooralsnog mogen alleen de binnen het onderzoek beproefde en goed bevonden producten worden toegepast. Het gaat hier om demarkeringstape van 3M (Stamark A655) en demarkeringsverf van Veluvine (Velucryl + innovatief nastrooimiddel).
3- De producten moeten worden aangebracht volgens de applicatie eisen van de fabrikant. De aannemer dient dit aan te kunnen tonen. Indien de omstandigheden het niet toelaten moet worden teruggevallen op de methoden frezen of stralen.
4- Demarkeringsverf en -tape mogen niet worden toegepast in slingers en krappe bogen van werkvakken.
5- Demarkeringsverf en -tape mogen maximaal 6 maanden blijven liggen. Bij langere tijd zal monitoring plaats moeten vinden d.m.v. stroefheidsmetingen en wordt zonodig nieuw materiaal aangebracht. Voor permanente situaties mag demarkeren met behulp van zwarte wegenverf of demarkeringstape niet worden toegepast.
6- Nieuwe producten mogen alleen worden toegepast als de fabrikant heeft aangetoond dat de stroefheid ook na langere toepassing boven de grenswaarde blijft (> 55 SRT eenheden). Dit kan alleen worden aangetoond met een KOMO keurmerk (of gelijkwaardig productcertificaat) of door het materiaal gedurende langere tijd (minimaal 6 maanden) in een proefvak onder verkeer te testen. RWS kan hierin faciliteren. De kosten hiervoor zijn voor de fabrikant.
7- Aanbevolen wordt om een productcertificaat in te voeren voor demarkeringsverf en -tape.
8- Er moet een bestekstekst worden geformuleerd waarin de nieuwe eisen en restricties t.a.v. demarkeren worden geformuleerd en als alternatief kunnen worden toegepast naast stralen en frezen.
9- Er moet een meldpunt worden ingesteld waar eventuele misstanden kunnen worden gemeld. Hiervoor zal het 0800-8002 nummer worden gebruikt.

De praktijktesten op de A18 - In april 2005 is het proefvak op de A18 ingericht en zijn de witte belijningen aangebracht. De adviezen van MAG en KNMV zijn opgevolgd; er zijn waarschuwingsborden geplaatst en de belijningen zijn zodanig aangebracht dat de rijlijn voor de motorrijder vrij is gebleven. De belijningen hebben een paar weken de tijd gehad om voldoende uit te harden waarna de te testen (zwarte) materialen zijn aangebracht. De witte belijningen blijven voor een deel zichtbaar zodat je als motorrijder nog steeds kunt zien waar de proeflijnen liggen. Op donderdag 23 juni 2005 zijn op de A18 de praktijproeven gehouden met de gedemarkeerde witte strepen. Allereerst werd het wegvak zorgvuldig afgezet en werd het verkeer omgeleid. Vervolgens werd het wegvak nat gemaakt, waarna het testteam van het Korps Landelijke Politie Diensten (KLPD) kon beginnen met een uitgebreide reeks testen. De testen zijn uitgevoerd door een zeer ervaren motorrijder van de politie, met een motor voorzien van zijwielen en van een vertragingsmeter.